आपण सारेच अश्वत्थामा
भालावरती जखम वाहती
ठसठसणारी न सुकणारी
घेऊन फिरतो आपण आपली
ललाटरेषा न पुसणारी
कर्पूरासम रात्रंदिवसी
विवंचना त्या जाळत जाई
किती शोधता कुठे मिळेना
मणी सुखाचा खुणवत राही
दैवाचा हा खेळ असे जरी
आपण बांधील आपल्या कर्मा
वर्तुळामध्ये आयुष्याच्या
आपण सारेच अश्वत्थामा
- सुमोद
2 Comments:
सुरेख कविता.
nice ... very nice
Post a Comment
<< Home